Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część VII

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część VII

 Krążąc przez kontynent europejski, odwiedziliśmy już takie nacje jak: Cypr, Gruzja, Albania, Finlandia, Islandia. Sprawdzaliśmy ich rozgrywki ligowe i szukaliśmy ciekawostek. W tym odcinku skupimy się natomiast na państwach, które na mapie Europy są prawie niewidoczne. Luksemburg, Liechtenstein, czy San Marino będą bohaterami tego odcinka.

Luksemburg, państwo położone pomiędzy Belgią, Francją i Niemcami. Swoje rozgrywki liga luksemburska rozpoczęła w 1910 roku. Rozgrywki nie były rozgrywane w 1912/13 oraz w okresie II wojny światowej. Najwięcej tytułów mistrzowskich posiada drużyna Jeunesse Esch, aż 28.

Drużyna Jeunesse Esch.

Jednak pierwszym mistrzem kraju była drużyna Racingu Luxembourg. Jeżeli chodzi o tabele wszech czasów to  przewodzi w niej F 91 Dudelange przed Jeunesse Esch, a na trzecim miejscu znajduje się CS Grevenmacher. Zawodnikami, do których należy największa ilość zdobytych tytułów są Jonathan Joubert (9 tytułów z Dudelange i 1 tytuł z Grevenmacher) i Rene Hoffmann (10 tytułów z Jeunesse). Najbardziej znanym piłkarzem, a zarazem trenerem jest były zawodnik takich klubów jak: Metz, Strasbourg, M'gladbach, K'lautern czy Grasshoppers Zurich - Jeff Strasser trenujący teraz drużynę CS Fola Esch. Najlepszymi strzelcami w historii ligi są: Daniel Huss 238 występów i 163 trafienia, na drugim miejscu jest Daniel da Mota 298 meczów i 130 bramek, trzecią lokatę zajmuje Sanel Ibrahimovic 162 spotkania i 110 goli. Ten trzeci zawodnik nie jest spokrewniony z Zlatanem Ibrahimovicem. W rozgrywkach ligi luksemburskiej swoje osiągnięcia mają również polscy zawodnicy. Najbardziej utytułowanym piłkarzem jest Tomasz Gruszczyński, który zdobył 7 tytułów z F91 Dudelange, zdobywając w 183 spotkaniach 106 bramek.

Tomasz Gruszczyński w barwach  F91 Dudelange.

Z takimi statystykami plasuje się on na piątym miejscu w tabeli najlepszych  strzelców ligi. Oprócz Tomasza Gruszczyńskiego warto wspomnieć o kilku innych zawodnikach -  Bartłomiej Pietrasik 106 występów i 11 bramek dla Etzelli Ettelbruck, a także Dariusz Brzyski(Grevenmacher), Mateusz Siebert( US Rumelange), Michał Augustyn( Grevenmacher), Mariusz Cylwik(Bertrange). Teraz przeanalizujemy występy w europejskich pucharach. Większość drużyn z Luksemburga przeważnie była dostarczycielem punktów w tych rozgrywkach. Od kilku sezonów drużyny jednak coraz lepiej poczynają sobie w walce z najlepszymi. W sezonie 2011/12 drużyna Differdange odpadła w play-offach o LE z PSG. W sezonie 2013/14 w 3 rundzie eliminacyjnej do LE odpadli z Tromso IL, wcześniej pokonując holenderski Utrecht. Drugą drużyną, która zaistniała w europejskich pucharach jest F91 Dudelange. W sezonie 2012/13 w eliminacjach do LM potrafiła wyeliminować wyżej notowaną i bogatszą od siebie drużynę Red Bulla Salzburg. Jednak w 3 rundzie eliminacyjnej musieli uznać wyższość słoweńskiego NK Maribor. Gdyby udało im się wyeliminować Maribor zagrali by w rozgrywkach grupowych LM. Niestety ich przygoda nie zakończyła się nawet w LE, ponieważ przegrali z Hapoelem Tel Aviv i pożegnali się z rozgrywkami. Trzeba jednak przyznać, że jest to największe osiągnięcie w historii luksemburskiej piłki klubowej. Na zakończenie przedstawiam tabelę wszystkich mistrzów Luksemburga, oraz ilość tytułów.

Teraz przeniesiemy się do Księstwa Liechtensteinu, które położone jest pomiędzy Austrią i Szwajcarią. To małe państewko nie posiada swojej ligi. Większość drużyn od 1946 roku występuje w Szwajcarskich ligach, a klub ze stolicy -  FC Vaduz występuje w najwyższej klasie rozgrywkowej szwajcarskiej Super League. Mimo iż Liechtenstein nie posiada swojej ligi, to co roku wyłania się zwycięzce w Pucharze Liechtensteinu. Najwięcej zwycięstw ma wspomniany wcześniej FC Vaduz.

Drużyna FC Vaduz, z kolejnym pucharem Liechtensteinu.

Najlepszymi strzelcami pucharu, są Włoch Daniele Polverino, Benjamin Fischer oraz Brazylijczyk Gaspar. Kluby z tego małego księstwa nie mają wielkich sukcesów w europejskich pucharach. Jedynie klub ze stolicy może pochwalić się kilkoma znaczącymi występami w pucharach. W 2009/10 w 3 rundzie eliminacyjnej o LE odpadli z Slovanem Liberec. W sezonie 2011/12 po raz kolejny odpadli w 3 rundzie eliminacyjnej LE z Hapoelem Tel Aviv. W sezonie 2014/15 w 2 rundzie eliminacyjnej trafili na Ruch Chorzów i byli bardzo blisko wyeliminowania polskiej drużyny. Jednak po dwumeczu 0:0 i 2:3 to drużyna z Chorzowa grała dalej. Sezon 2015/16 również okazał się feralny. Po raz kolejny w 3 rundzie eliminacyjnej odpadli z szwajcarskim FC Thun. Na koniec przedstawię tabelę wszystkich zdobywców Pucharu Liechtensteinu.

Ostatnią liga, którą przeanalizujemy będzie enklawa położona na terytorium Włoch. San Marino również posiada swoja własną ligę od 1985 roku. Są to rozgrywki w pełni amatorskie. Drużyną z największą ilością tytułów jest SP Tre Fiori. Ta mała liga ma jedną ciekawą historię. Kiedyś włodarze SS Muraty oznajmili, że spróbują przeprowadzić transfer Brazylijczyka Romario oraz gwiazdy Formuły 1 - Michaela Schumachera, który oprócz prowadzenia bolidu równie dobrze radził sobie na boisku piłkarskim. Jednak żaden z tych transferów nie doszedł do skutku. Jedyne znane nazwisko jakie pojawia się w historii tej ligi, to były zawodnik takich klubów jak Benfica, czy AS Roma - Brazylijski obrońca Aldair, występował w sezonie 2007/2008 w drużynie SS Muraty. Zdobywając mistrzostwo i Puchar San Marino.

Aldair w barwach  SS Murata.

Najlepszymi strzelcami ligi są Cristian Ruben Menin (Argentyna), Denis Iencinella (San Marino), Valentin Grigore (Rumunia), Giacomo Gualtinni (Włochy), Daniele Friguglietti (Włochy) oraz Marco Martini (Włochy). W europejskich pucharach kluby z San Marino kończą swoje rozgrywki na pierwszych rundach  eliminacyjnych i nie posiadają większych sukcesów. Dla podsumowania zestawienie wszystkich mistrzów wraz z ilością tytułów.

Przed nami pozostaje już tylko jeden odcinek mistrzów i rekordzistów z lig, o których nie słyszeliśmy. Na koniec przeniesiemy się na Maltę, odwiedzimy dość niedawno rozpoczętą ligę Kosowa, a na koniec przeanalizujemy ligę kazachską.

 

continue reading Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część VII

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część VI

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których  w Europie nie słyszeliśmy. Część VI 

 Ostatnie przygody z ligami takich państw jak Walia, Irlandia, Islandia czy Wyspy Owcze pokazuje jak szybko można czynić postępy w tej dyscyplinie sportu. W kolejnym odcinku wrócimy jednak bardziej na południe Europy i zakotwiczymy na Kaukazie czy Półwyspie Bałkańskim, tam po odzyskaniu niepodległości odrodziły się trzy coraz ciekawsze ligi: macedońska, mołdawska i gruzińska. W tym odcinku wgłębimy się w te ligi.

Ten odcinek rozpoczniemy inaczej niż wszystkie, od końca. Startujemy od ligi gruzińskiej. Państwo położone na pograniczu  Europy i Azji, na Kaukazie Południowym swoją niepodległość wywalczyło w 1990 roku po rozpadzie ZSRR. Od tego momentu również wystartowała liga gruzińska. Wcześniej drużyny z Gruzji występowały pod batutą Związku Radzieckiego nawet w europejskich pucharach. Trzeba przyznać, że właśnie wtedy gruzińskie kluby osiągały największe sukcesy. W latach 80-tych Dinamo Tbilisi przegrało w finale PZP z niemiecką Carl Zeiss Jena, a rok później odpadli w 1/2 finału z belgijskim Standard Liege, wcześniej eliminując m.in. Legię Warszawa. Zresztą do dziś Dinamo Tbilisi jest najbardziej rozpoznawalną drużyną w Gruzji i Europie posiadającą najwięcej tytułów mistrza kraju. Potwierdzeniem tej tezy jest pierwsze miejsce w tabeli wszech czasów ligi gruzińskiej, Dinamo prowadzi przed Torpedo Kutaisi oraz Dilą Gori. Najlepszymi strzelcami ligi natomiast są: Jaba Dvali 115 spotkań i 57 bramek, na drugim miejscu jest Irakli Modebadze 111 meczy i 47 goli, a na trzecim miejscu Dmitri Tatanashvili 103 występy i 45 trafień. W lidze gruzińskiej do tej pory nie występował żaden polski piłkarz, nie oznacza to jednak, że w gruzińskiej lidze nie można sprowadzić piłkarzy z nazwiskiem. Hiszpan Xisco (były zawodnik Valencii, Levante czy Betisu). Występował w Dinamo Tbilisi przez 4 sezony (126 występów i 77 bramek we wszystkich rozgrywkach).

Dwie najbardziej rozpoznawalne gwiazdy ligi gruzińskiej: Xisco z lewej, w środku Dvali.

Oprócz Xisco w lidze znad Kaukazu występowali tacy piłkarze jak Holender Jurgen Colin czy  były napastnik Legii Warszawa - Vladimir Dvalishvili. W ostatnich latach nastała moda na sprowadzanie piłkarzy z Brazylii; Rene, Robertinho czy Nathan Junior to tylko niektóre z nazwisk. Jeżeli chodzi o europejskie puchary to tak jak wspomniałem wcześniej Dinamo Tbilisi rządziło w latach  70 i 80 - tych. Teraz sytuacja prezentuje się następująco: Czihura w 3 rundzie eliminacyjnej LE odpadła z Neftci Baku w 2014 roku. FC Dila Gori dwa razy odpadała w play-offach o LE z Maritimo Funchal oraz Rapidem Wiedeń w sezonie 2012/13 i 2013/14. Metalurg Rustawi również dwa razy próbował dostać się do LE, niestety nieskutecznie w sezonach 2011/12 oraz 2012/13 odpadając w 3 rundzie eliminacyjnej LE z Rennes i Viktoria Pilzno. Dinamo Tbilisi w sezonie 2004/2005 walczyło o awans do Pucharu UEFA. Na jej drodze stanęła Wisła Kraków, którą niespodziewanie wyeliminowali i awansowali do rozgrywek grupowych. Spotkali się tam z takimi klubami jak: Sochaux, Newcastle United, Sporting Lizbona oraz Panionos Ateny. W grupie tej zajęli ostatnie miejsce. W sezonach 2011/12 i 2016/17 znów byli blisko grupowych rozgrywek jednak odpadali kolejno z AEK-iem Ateny w 2011, a w 2016 po odpadnięciu w 3 rundzie eliminacyjnej do LM z imienniczką z Zagrzebia, nie sprostali po raz kolejny drużynie z Grecji. Tym razem była to drużyna PAOK-u Saloniki. Na koniec przedstawiam zestawienie wszystkich  mistrzów oraz ilość tytułów:

Kolejną ligą, którą weźmiemy pod lupę jest liga mołdawska, która swoje niepodległe rozgrywki rozpoczęła po rozpadzie Związku Radzieckiego. Klubem z największą liczba sukcesów jest Sheriff Tyraspol. Wiodą oni prym, nie tylko w rodzimej lidze, ale i coraz lepiej prezentują się na arenie europejskich rozgrywek. Na wstępie trzeba jednak przytoczyć kilka statystyk. W tabeli wszech czasów pierwsze miejsce należy do(jak na nazwę przystało) Sheriffa Tyraspol, drugą lokatę zajmuje Dacia Kiszyniow, a na trzecim miejscu plasuje się Milsami. Najlepszymi strzelcami w historii są: Gheorghe Bogiu 115 meczy i 53 bramki, a na drugim i trzecim miejscu znajdują się Brazylijczycy: Ricardinho 79 spotkań i 37 trafień i Luvannar 52 występy i 31 goli. Liga mołdawska przyciąga coraz to ciekawszych zawodników. Świadczyć o tym mogą takie nazwiska jak wspomniany Brazylijczyk Ricardinho, Portugalczyk Rui Miguel( były zawodnik Zagłębia Lubin) czy  holender Fred Benson. Jest również polski akcent w tej lidze. Krzysztof Król, zawodnik takich  klubów jak Real Madryt Castilla, Jagiellonia i piast Gliwice przez chwilę występował w Sheriffie Tyraspol.

Krzysztof Król w barwach  Sheriffu Tiraspol.

Europejskie puchary klasyfikują się następująco: Milsami w sezonach 2013/14 oraz 2015/16 odpadła w 3 rundzie eliminacyjnej do LE z francuskim St. Etienne. Zimbru Kiszyniów w 1999 odpadł w 3 rundzie eliminacyjnej o LM z PSV Eindhoven, a w 2000 roku również w 3 rundzie o LM musiał uznać wyższość Sparty Praga, a w 2014 roku w play-offach o LE odpadli z PAOK-iem Saloniki. Teraz skupimy się na drużynie z Tyraspolu. Sheriff już trzy razy występował w rozgrywkach grupowych LE w 2009/10 występowali w grupie z Steauą Bukareszt, Fenerbahce Stambuł i Twente Enschede i zajęli wtedy 3 miejsce. W kolejnym sezonie również zakwalifikowali się do grupowych rozgrywek LE i spotkali się z Alkmaar, Dynamem Kijów i BATE Borysów, tym razem zajęli 4 miejsce. Na kolejne rozgrywki grupowe kibice musieli czekać do sezonu 2013/14, wtedy to po raz trzeci mistrz Mołdawii zakwalifikował się do LE. Zajęli trzecie miejsce w grupie z Tottenhamem Londyn, Anży Machaczkałą i Tromso IL. Do pełni szczęścia kibicom z Tyraspolu brakuje tylko awansu do LM. W dwóch próbach Sheriff odpadł w play-offach z Olympiakosem Pireus i FC Basel. Trzeba jednak przyznać, że drużyna z Tyraspolu powoli puka do drzwi europejskich średniaków. Na koniec pozostaje nam przedstawić tabelę wszystkich mistrzów Mołdawii.
 

Rekordziści pod względem tytułów w Mołdawii - Sheriff Tiraspol.

Ostatnim przystankiem w tym odcinku znów będzie Półwysep Bałkański. Po rozpadzie Jugosławii w 1992 roku, niepodległość odzyskała Macedonia. Od tego momentu swoje mecze rozgrywa Makedonska Prva Liga. Najbardziej utytułowaną drużyną jest Vardar Skopje, która przewodzi w tabeli wszech czasów przed Shkendiją i Rabotnickim Skopje. Do najlepszych strzelców zalicza się: Dejan Blazevski 92 występy i 56 bramek, na drugim miejscu jest  Izair Emini 136 spotkań i 55 goli, a trzecie miejsce należy do  Borce Manevskiego 95 meczy i 47 trafień. Do najlepszych  zawodników ligi należą Blagoja Todorovski, Milan Ilievski czy Besart Ibraimi. W historii ligi macedońskiej nie odnotowano występów polskich piłkarzy. Rozgrywki w Macedonii nie przyciągają również znanych piłkarzy zza granicy. W europejskich  rozgrywkach kluby z Macedonii nie wyróżniały się szczególnie. Największe sukcesy może odnotować rywal zza miedzy Vardaru czyli Rabotnicki. Klub z Skopje w 2006 odpadł w 3 rundzie eliminacyjnej do LM z Lille, a w pierwszej rundzie Pucharu UEFA odpadli z FC Basel. W sezonie 2011/12 w play-offach  o LE odpadli z Lazio Rzym. W sezonie 2015/16 również w tej samej rundzie odpadli z Rubinem Kazań. Innym klubem który próbował swoich sił w pucharach była Shkendija Tetovo w 2016 roku odpadli w play-offach o LE z KAA Gent. Rekordzista pod względem mistrzostw Macedonii, czyli Vardar Skopje tylko raz był blisko rozgrywek grupowych, w 2003 roku odpadli w eliminacjach  do  LM z Spartą Praga, a w pierwszej rundzie pucharu UEFA natrafili na AS Romę, uznając jej wyższość. Macedonia ze względu na swoją historię opiera się na piłkarzach, którzy swoje talenty szlifowali poza granicami kraju. Dlatego też ich liga nie osiągnęła znaczących sukcesów.

Drużyna Vardaru Skopje.

Dla podsumowania tej ligi przedstawiam tabelę wszystkich  mistrzów wraz z ilością zdobytych tytułów:

 
Do zakończenia serii wszystkich mniejszych lig europejskich  pozostały dwa odcinki. Kolejnym przystankiem będą rozgrywki z takich państw jak Luksemburg, San Marino oraz Liechtenstein.  Może nie są to  największe państwa, a ich  rozgrywki nie przyciągają jak inne ciekawsze ligi. Warto będzie poświęcić im jednak chwile.         

continue reading Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część VI

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część V

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część V

Zima dla wielu z nas jest okresem kiedy tracimy zapał i ochotę na jakąkolwiek aktywność fizyczną. Jednak w niektórych państwach gra w minusowej temperaturze na zamarzniętych murawach i przy bardzo niekorzystnych warunkach to chleb powszedni. Takimi krajami są na przykład Islandia i Wyspy Owcze. W tych dwóch  państwach piłka nożna nigdy nie była najpopularniejszym sportem jednak z roku na rok przybywa w tej dyscyplinie coraz więcej zwolenników. Dlatego też dzisiejszy odcinek poświęcimy tym dwóm ligom, a dodatkowo omówimy jedną z najbardziej amatorskich lig, która dość niedawno wstąpiła w struktury UEFA. Mowa tutaj o lidze gibraltarskiej. Te trzy ligi będą naszym głównym celem w tym odcinku.

Państwo i zarazem wyspa położona na granicy Oceanu Arktycznego i Atlantyckiego. Kraj kojarzony między innymi z lodowców, czynnych wulkanów, gorących źródeł, a także gejzerów. Po ostatnich mistrzostwach Europy ten nordycki kraj identyfikowany jest mocno z fantastycznymi kibicami oraz coraz lepszą reprezentacją w piłce nożnej. Sukces odniesiony na Euro we Francji pokazuje jak mocno stawia się na piłkę nożną w kraju gejzerów. Wiadomo, że wielu piłkarzy z Islandii swoich umiejętności nauczyło się w innych krajach gdzie futbol ma większe tradycje. Nie oznacza to, że ich liga jest słaba. Przeanalizujemy teraz jak rozkładają się siły ligi islandzkiej. Pierwsze rozgrywki o mistrzostwo Islandii wystartowały w 1912 roku i nosiły nazwę Meistoraflokkur i trwały do 1954 roku od 1955 do 1997 zmieniły nazwę na 1. Deild, a od 1998 do dziś noszą nazwę Urralsdeild. W tabeli wszech czasów przewodzi drużyna Hafnarfjordur przed rekordowym mistrzem KR Reykjavik, a na trzeciej pozycji znajduje się Breidablik. Najlepszymi strzelcami ligi są: Atli Vidar Bjornsson 151 spotkań i 83 bramki, na drugim miejscu jest Helldar Orri Bjornsson 146 meczy i 58 bramek, trzecią pozycję zajmuje Albert Brynjar Ingason 146 występów i 56 goli. Jeżeli popatrzymy na polskie akcenty w lidze islandzkiej to można wymienić tylko dwa nazwiska - Tomasz Luba oraz Tomasz Stolpa reprezentowali barwy takich  klubów jak Vikingur Olafsvik i Grindavik. Tomasz Luba wystąpił w 16 meczach swojej drużyny, natomiast Tomasz Stolpa rozegrał tylko 4 spotkania w barwach Grindavik ale w każdym z spotkań zdobył bramkę. Innymi znanymi zawodnikami, którzy występowali w lidze islandzkiej z pewnością są: Kameruńczyk - Charlie Fomen(wcześniej Marsylia i Dijon), Norweg - Alexander Soederlund(teraz St. Etienne), Anglicy - Bryan Hughues(wcześniej Hull City i Birmingham), a w Islandii występował dla Vestmanaeyar (5spotkań) oraz bramkarz David James(wcześniej Liverpool, West Ham, Manchester City, Portsmouth) w Islandii rozegrał 13 spotkań w barwach Vestmanaeyar.

David James w barwach Vestmanaeyar.

Duńczycy - Sebastian Svard(wcześniej Arsenal, Stoke, B.M'Gladbach, Roda JC, Broendby oraz FC Kopenhaga) w Islandii rozegrał 8 spotkań w barwach Throttur, oraz Mads Laudrup, syn słynnego Michaela Laudrupa, rozegrał 7 spotkań w barwach Stjarnan. Teraz przeanalizujemy sukcesy islandzkich klubów w europejskich pucharach. Zaczniemy od rekordzisty pod względem mistrzostw czyli klubu KR Reykjavik, który najlepiej w europejskich pucharach spisywał się w sezonie 2009/2010 gdzie odpadł w 3 rundzie eliminacyjnej do LE z FC Basel. W sezonie 2011/2012 również w 3 rundzie eliminacyjnej do LE odpadł z Dinamo Tbilisi. Kolejną drużyną jest Hafnarfjordur, które w sezonie 2013/2014 odpadło w 3 rundzie eliminacyjnej do LM z Austrią Wiedeń, a w play-off o LE odpadli z KRC Genk. W kolejnym sezonie również odpadli w 3 rundzie eliminacyjnej do LE z szwedzkim Elfsborgiem. Ostatnią drużyną, która może się pochwalić dobrymi występami w europejskich pucharach jest Stjarnan. W sezonie 2014/2015 w play-off o LE odpadli z Interem Mediolan wcześniej eliminując szkockie Motherwell oraz Lecha Poznań. Dla podsumowania ligi islandzkiej przedstawiam tabelę wszystkich mistrzów wraz z ilością tytułów.

 

Drużyna FH Hafnarfjordur.

Gdybyśmy teraz przenieśli się o 420 kilometrów na południe od Islandii to trafimy na archipelag wysp wulkanicznych na Morzu Norweskim. Dokładniej znajdziemy się na Wyspach Owczych -  terytorium zależnym Danii. Ten dystrykt posiada jednak swoją reprezentację oraz własną ligę, która wystartowała w 1942 roku. W tabeli wszech czasów prowadzi drużyna HB Torshvan przed B36 Torshvan, a na trzeciej pozycji znajduje się KI Klasvik. Są to  drużyny z największą ilością mistrzostw. Najlepszymi strzelcami ligi są: Klaemint Olsen 159 spotkań i 118 bramek, Pall Klettskard 137 meczy i 85 bramek oraz Finnur Justinussen 108 występów i 72 gole. Na piątej pozycji w klasyfikacji jest Łukasz Cieślewicz pomocnik HB Torshvan w 146 występach strzelił 60 bramek. Zdobył dwa tytuły mistrzowskie. Oprócz pomocnika w lidze farerskiej występowali jeszcze: Andrzej Bednarz(wcześniej Arka, Paist Gliwice, Górnik Zabrze) rozegrał 8 spotkań dla B71 Sondur.   Marcin Dawid - bramkarz takich klubów jak GI Gota, Suduroy, HB Torshvan, wychowanek Lecha Poznań. Adrian Cieślewicz 5 spotkań dla B36 Torshvan oraz Waldemar Nowicki były bramkarz Miedzi Legnica, Górnika i Zagłębia Wałbrzych na wyspach prezentował barwy B71 Sondur. Oprócz polskich piłkarzy do grona polaków na Wyspach Owczych zaliczyć można trenera Piotra Krakowskiego, który trenował takie kluby jak Sandur, Vestur, Streymur, B36 Torshvan, Vagar oraz Fuglafjordur. Sukcesy w pucharach w wykonaniu farerskich zespołów są bardzo skromne. Jedyną drużyną, której udało się zaskoczyć w europejskich pucharach jest drużyna Vikingura Gota, która w sezonie 2014/2015 w 3 rundzie eliminacyjnej LE odpadła z chorwacką Rijeką wcześniej eliminując łotewską Daugavę i norweski Tromso IL. Na koniec przedstawiam jeszcze zestawienie wszystkich mistrzów wraz z ilością tytułów.

 

Drużyna mistrza Wysp Owczych 2016 Vikingur Gota.

Przenosimy się teraz do rejonów o wiele cieplejszych od Islandii i Wysp Owczych, a mianowicie do brytyjskiego terytorium zamorskiego leżącego na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, u wyjścia Morza Śródziemnego na Ocean Atlantycki. O jakim terytorium mowa - o Gibraltarze oczywiście. Większość z was pewnie kojarzy Gibraltar z dwóch powodów. Pierwszy fakt to należąca do historii polski katastrofa lotnicza na Gibraltarze, w której zginął generał Władysław Sikorski. Druga również związana z Polską jednak na płaszczyźnie sportowej. Mecze eliminacyjne reprezentacji Polski z reprezentacją Gibraltaru w ramach  eliminacji do ME 2016 we Francji. Wracamy jednak do Ligi Gibraltaru założonej w 1895 roku, wszystkie drużyny występujące w tej lidze są klubami amatorskimi i wszystkie spotkania rozgrywane są na Victoria Stadium, jedynym stadionie piłkarskim na Gibraltarze. Cztery raz w historii liga nie rozgrywała swoich meczy, było to w sezonach 1906/07, 1915/16, 1942/45 oraz 1977/78. Liga Gibraltaru istnieje już od ponad 100 lat ale nikt nie prowadził tabeli wszech czasów najlepszych drużyn oraz najlepszych strzelców. Wiadomo jednak, że Douglas Balloqui i Robert Guilling z drużyny Lincoln FC oraz Jeremy Lopez z Manchesteru 62 są zaliczani do najwybitniejszych zawodników z największą ilością meczy i bramek (jednak brak dokładniejszych danych na temat ich zdobyczy). Kolejną ciekawostką jest to iż w lidze występuje drużyna o nazwie Manchester 62. Drużyna ta została założona przez miłośników angielskiego Manchesteru United, którzy wysłali prośbę do samego sir Matta Busby'ego aby wyraził zgodę na używanie członu drużyny z Anglii. Busby zgodził się na tą prośbę i tak na Gibraltarze również mają swój Manchester. Do najbardziej znanych zawodników ligi należą reprezentanci kraju czyli: bracia Lee, Kyle i Ryan Casciaro, a także Joseph i Ray Chipolina(brak pokrewieństwa) czy Ray Walker oraz Jordan Perez. Historia gibraltarskich klubów w europejskich pucharach jest bardzo krótka, dopiero od sezonu 2014/15 UEFA zezwoliła na występy gibraltarskich klubów w europejskich pucharach. Dwa razy w eliminacjach do LM grała drużyna Lincoln Red Imps FC i w sezonie 2015/16 w 2 rundzie eliminacyjnej odpadli z duńskim Midtjylland. Natomiast w 2016 roku w 2 rundzie eliminacyjnej do LM wyeliminowali Florę Talinn, a później sensacyjnie wygrali w pierwszym meczu z Celticiem Glasgow. Jednak w rewanżowym spotkaniu Szkoci nie zlekceważyli już rywala i ograli drużynę Licoln 3:0. W tym samym sezonie drużyna Europa FC odpadła w 2 rundzie eliminacyjnej do LE z AIK Solna, wcześniej wygrywając z armeńskim Pyunikiem Erewań. Na koniec tego odcinka przedstawiam tabelę z wszystkimi mistrzami oraz zdobytymi tytułami.

Drużyna Lincoln Red Imps FC.

Drużyna Europa FC.

Kolejny odcinek dobiegł końca. Przed nami pozostało jeszcze kilka mniejszych lig do przedstawienia. W kolejnym odcinku przeniesiemy się z powrotem na Bałkany oraz na Kaukaz, a także zobaczymy co słychać w Mołdawii.

continue reading Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część V

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część IV

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część IV

 Wyspy Brytyjskie znane nam są z wielu tradycji, historii, zamiłowań do herbaty, lewostronnego ruchu - najbardziej jednak wielu z nas kojarzy ją z wielkiej miłości do futbolu. Wielka Brytania, a konkretniej Anglia i Szkocja to dwie najstarsze reprezentacje w piłce nożnej, a kluby angielskie i szkockie mają wielką rzeszę fanów na całym Świecie. Jednak całe Wyspy Brytyjskie nie żyją tylko tymi rozgrywkami. W Zjednoczonym Królestwie swoje rozgrywki posiadają również: Irlandczycy, Irlandczycy z nad Ulsteru oraz Walijczycy. Mimo, że rozgrywki w tych trzech mniejszych państwach nie są tak atrakcyjne jak w Anglii czy Szkocji, to warto pokazać rekordzistów oraz kilka ciekawostek z tych trzech mniejszych lig. Dlaczego akurat wybrałem te trzy ligi... ponieważ reprezentacje Irlandii, Irlandii Północnej, a w szczególności Walii poczyniły niesamowite postępy jeżeli chodzi o reprezentacje narodowe. Jak jest natomiast w rodzimych ligach - sami się przekonajcie.

 

Pierwsza ligą będzie "League of Ireland Premier Division" Irlandczycy  jako jedyne państwo nie należące do Zjednoczonego  Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej swoje rozgrywki rozpoczęła w 1922 roku. Pierwszym mistrzem była drużyna St. James's Gate FC. Przez 94 sezony ligę udało się wygrać 20 drużynom. W tabeli wszech czasów prowadzi drużyna Shamrock Rovers, drugie jest St. Patricks, a trzecie miejsce zajmuje Bohemian FC. Najlepszymi strzelcami ligi natomiast są: Irlandczyk Jason Byrne 225 meczy i 84 bramki, na drugim miejscu jest Szkot Gary Twigg 119 spotkań i 81 bramek, a trzecią lokatę zajmuje Irlandczyk David McMillan 187 występów i 70 goli. Do jednych z najbardziej wartościowych  trenerów zalicza się obecny trener reprezentacji Irlandii Północnej-Michael O'Neill, a najbardziej znanymi piłkarzami są Paddy McCourt i Dean Shiels(obydwoje to reprezentanci Irlandii Północnej). W Irlandzkiej lidze znajdziemy również polski akcent. W sezonie 2008 Jarosław Białek- wychowanek Zawiszy Bydgoszcz przeniósł się na zieloną wyspę i reprezentował barwy St. Patricks. Rozegrał w niej tylko 9 spotkań i w połowie sezonu przeniósł się do Podbeskidzia Bielsko-Biała. Ciekawostką jest fakt, iż w lidze irlandzkiej występuje drużyna z Irlandii Północnej, a jest nią Derry City. Klub ten postanowił przenieść się znad Ulsteru z powodów religijnych w 1973 roku, a dopiero w 1985 roku FIFA pozwoliła na występy w lidze Irlandzkiej. Jeżeli chodzi o europejskie puchary to kluby z zielonej wyspy często były traktowane jako kopciuszki lub amatorzy. W ostatnich latach jednak mocno się to zmieniło, a wielu polskich kibiców z pewnością wie co mam na myśli. Nazwa Dundalk jeszcze wielu kibiców przyprawia o dreszcze lub koszmary.

drużyna mistrza Irlandii 2015/2016-FC Dundalk

Zanim jednak Dundalk namieszało w europejskiej piłce klubowej, zobaczmy jakie drużyny pokazały się z bardzo pozytywnej strony. w latach 70-tych. Bohemian FC dwa razy dotarł do 1/8 finału europejskich rozgrywek. Raz w sezonie 1976/77 w Pucharze Zdobywców Pucharów odpadli z Śląskiem Wrocław, a w 1978/79 w Pucharze Europy odpadli z niemieckim Dynamo Drezno. Po sukcesach Bohemians nastąpiły ciężkie czasy dla irlandzkiej piłki klubowej i dopiero od 2009/10 kluby znów zaczęły pojawiać się na dłużej w pucharach i od czasu do czasu zaskakiwać. Pierwszą drużyną było St. Patricks, które w play-offach o Ligę Europy przegrało z Steauą Bukareszt. W 2011/12 - 3 runda kwalifikacyjna LE i porażka z Karpaty Lwów, a w 2012/13 również 3 runda kwalifikacyjna LE i porażka z Hannoverem 96. Oprócz St. Patricks do europejskich pucharów próbowało zakwalifikować się Cork City, które na początku tego sezonu odpadło w 3 rundzie kwalifikacyjnej z KRC Genk. Największymi sukcesami jednak pochwalić się mogą Shamrock Rovers, którzy w sezonie 2011/12 w 3 rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów odpadli z FC Kopenhagą, a w eliminacjach do LE udało im się wyeliminować serbski Partizan Belgrad i w grupie spotkali się z Rubinem Kazań, Tottenhamem Londyn i PAOK-iem Saloniki. Niestety nie zdobyli tam ani jednego punktu, a stosunek bramek wynosił 4:19. Drugą drużyną robiącą furorę jest wspomniany przeze mnie FC Dundalk, który w tym sezonie odpadł z Legią Warszawa, eliminując wcześniej islandzki Hafnafjordur oraz białoruski BATE Borysów. Po  zaciętej walce i porażce w dwumeczu z mistrzem Polski - Dundalk zakwalifikowało się do rozgrywek grupowych LE i jak na razie spisują się dobrze. Po 5 spotkaniach Dundalk zajmuje 3 miejsce w grupie za Zenitem i AZ Alkmaar, a przed Maccabi Tel-Awiw i ma duże szanse na awans. Według ekspertów pieniądze zarobione przez klub w tym sezonie z europejskich rozgrywek zapewni lub powinien zapewnić im przywództwo w lidze irlandzkiej na kolejne 10 lat. Zobaczymy czy ta teza się sprawdzi. Pod spodem przedstawiam zestawienie wszystkich mistrzów Irlandii.

Pozostajemy dalej na zielonej wyspie i koncentrujemy się na Irlandii, tyle tylko, że na tej znad Ulsteru. Rozgrywki te rozgrywane są od 1890 roku, co oznacza, że jest to druga(zaraz po lidze angielskiej) najstarsza liga na Świecie. Kilka razy liga zmieniała swoją nazwę - od 1890 do 2003 nosiła nazwę Irish Football League, od 2003 do 2008 Irish Premier League, a od 2008 do  teraz IFA Premiership. Rozgrywki nie były rozgrywane w latach 1915 do 1919 oraz 1940 do 1947 z powodu pierwszej, a później drugiej Wojny Światowej. W tabeli wszech czasów prowadzi drużyna Linfield FC, drugie jest FC Crusaders, a trzecie Cliftonville.

drużyna mistrza Irlandii Północnej 2015/16-FC Crusaders

Do najlepszych strzelców ligi zalicza się: Jordan Owens 232 spotkania i 112 bramek, na drugim jest Andrew Waterworth 218 meczy i 96 bramek, trzecie miejsce należy do Curtis Allen'a 191 występów i 90 goli. W IFA Premiership występowało trzech polaków: Łukasz Adamczyk, Jakub Klobusek i Artur Kopyt, jednak bez większych sukcesów. Występy w Europejskich Pucharach w wykonaniu Irlandczyków z północy są równie mało imponujące. Największym sukcesem może popisać się Glentoran, który w latach 70 i 80 z sukcesami występował w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharu oraz w Pucharze Europy. W PZP w 1974 roku odpadł z Borussią M'Gladbach w 1/4 finału, natomiast w PE w 1978 roku 1/8 finału i porażka z Juventusem, a w 1982 roku również w 1/8 finału z CSKA Sofią. Innym klubem, któremu udało się dotrzeć do 1/4 finału Pucharu Europy jest FC Linfield, który w 1967 roku odpadł z CSKA Sofią. Na koniec zestawienie wszystkich mistrzów Irlandii Północnej.

Ostatnią wyspiarską ligą, do której się przeniesiemy będzie Walia. Tam rozgrywki rozpoczęto dopiero w 1992 roku. Walijskie drużyny są częścią systemu angielskich rozgrywek piłkarskich. Dlatego też nikomu nie muszę przedstawiać takich drużyn jak: Swansea City czy Cardiff City, a także Wrexham. Swansea od kilku sezonów występuje w najwyższej klasie rozgrywkowej w Anglii, Cardiff City spędziło w Premiership tylko jeden sezon natomiast Wrexham występuje w Conference National(odpowiednik 5 ligi). W tabeli wszech czasów prowadzi: The New Saints przed Bangor City i Bala Town FC. Najlepszymi strzelcami są: Anglik Lee Hunt 115 meczy i 65 bramek, drugi jest Chris Venables 130 spotkań i 61 goli, a trzeci jest Alex Darlington 119 występów i 57 trafień. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy w Welsh Premier League był Alan Tate, wychowanek Manchesteru United oraz piłkarz takich  klubów jak Leeds Utd., Aberdeen czy Swansea. Anglik w Walii występował w klubie Port Talbot. Na przestrzeni lat w Walii występowało lub występuje kilku polskich piłkarzy - Adrian Cieślewicz(napastnik TNS), Krzysztof Nalborski, Bartłomiej Fogler oraz Antoni Sarnowski(bramkarz Bangor City). 

drużyna mistrza Walii 2015/16- TNS

Jeżeli chodzi o Europejskie Puchary to kilka sukcesów posiadają kluby grające w angielskich rozgrywkach. Cardiff City w 1965 roku grało w PZP i w 1/4 finału odpadło z Realem Saragossa, w sezonie 1968 w PZP odpadli w 1/2 finału z HSV Hamburg, a w 1971 roku również w PZP w 1/4 finału odpadli z wielkim Ralem Madryt. Wrexham natomiast w 1976 roku w PZP odpadło w 1/4 finału z Anderlechtem. Jedynie Swansea w tych czasach może pochwalić się występami w LE w 2013 roku. W grupie zajęli 2 miejsce z 8 punktami, a w 1/16 finału musieli uznać wyższość włoskiego Napoli. Co do drużyn z Welsh Premier League to Bangor City w sezonie 2010/11 przegrało w 3 rundzie kwalifikacyjnej o LE z Maritimo Funchal, a TNS w tym samym sezonie odpadł w 3 rundzie kwalifikacyjnej LM z Anderlechtem, a o LE z CSKA Sofią. Na koniec pozostaje przedstawić tabelę z wszystkimi mistrzami Walii. 

Trzeba przyznać, że tych trzech lig nie można zaliczać do znaczących, a ich występki w europejskich pucharach uważane są raczej za jednorazowe wyskoki niż coś stałego. Pocieszeniem jest fakt, iż reprezentacje przedstawionej trójki spisują się coraz lepiej. Irlandia, Irlandia Północna i Walia odnotowały bardzo duży sukces na tegorocznych mistrzostwach Europy. Piłkarze z obydwóch Irlandii odpadli w 1/16 finału, a Walia dotarła aż do półfinału. Ewidentnie - Walia ma najmocniejszą reprezentację. Do pełni szczęścia brakuje tylko znaczącego piłkarza w walijskiej lidze, który występowałby w barwach "Smoków". Kto wie może kiedyś się doczekamy.   

continue reading Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część IV