Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część V
Zima dla wielu z nas jest okresem kiedy tracimy zapał i ochotę na jakąkolwiek aktywność fizyczną. Jednak w niektórych państwach gra w minusowej temperaturze na zamarzniętych murawach i przy bardzo niekorzystnych warunkach to chleb powszedni. Takimi krajami są na przykład Islandia i Wyspy Owcze. W tych dwóch państwach piłka nożna nigdy nie była najpopularniejszym sportem jednak z roku na rok przybywa w tej dyscyplinie coraz więcej zwolenników. Dlatego też dzisiejszy odcinek poświęcimy tym dwóm ligom, a dodatkowo omówimy jedną z najbardziej amatorskich lig, która dość niedawno wstąpiła w struktury UEFA. Mowa tutaj o lidze gibraltarskiej. Te trzy ligi będą naszym głównym celem w tym odcinku.
Państwo i zarazem wyspa położona na granicy Oceanu Arktycznego i Atlantyckiego. Kraj kojarzony między innymi z lodowców, czynnych wulkanów, gorących źródeł, a także gejzerów. Po ostatnich mistrzostwach Europy ten nordycki kraj identyfikowany jest mocno z fantastycznymi kibicami oraz coraz lepszą reprezentacją w piłce nożnej. Sukces odniesiony na Euro we Francji pokazuje jak mocno stawia się na piłkę nożną w kraju gejzerów. Wiadomo, że wielu piłkarzy z Islandii swoich umiejętności nauczyło się w innych krajach gdzie futbol ma większe tradycje. Nie oznacza to, że ich liga jest słaba. Przeanalizujemy teraz jak rozkładają się siły ligi islandzkiej. Pierwsze rozgrywki o mistrzostwo Islandii wystartowały w 1912 roku i nosiły nazwę Meistoraflokkur i trwały do 1954 roku od 1955 do 1997 zmieniły nazwę na 1. Deild, a od 1998 do dziś noszą nazwę Urralsdeild. W tabeli wszech czasów przewodzi drużyna Hafnarfjordur przed rekordowym mistrzem KR Reykjavik, a na trzeciej pozycji znajduje się Breidablik. Najlepszymi strzelcami ligi są: Atli Vidar Bjornsson 151 spotkań i 83 bramki, na drugim miejscu jest Helldar Orri Bjornsson 146 meczy i 58 bramek, trzecią pozycję zajmuje Albert Brynjar Ingason 146 występów i 56 goli. Jeżeli popatrzymy na polskie akcenty w lidze islandzkiej to można wymienić tylko dwa nazwiska - Tomasz Luba oraz Tomasz Stolpa reprezentowali barwy takich klubów jak Vikingur Olafsvik i Grindavik. Tomasz Luba wystąpił w 16 meczach swojej drużyny, natomiast Tomasz Stolpa rozegrał tylko 4 spotkania w barwach Grindavik ale w każdym z spotkań zdobył bramkę. Innymi znanymi zawodnikami, którzy występowali w lidze islandzkiej z pewnością są: Kameruńczyk - Charlie Fomen(wcześniej Marsylia i Dijon), Norweg - Alexander Soederlund(teraz St. Etienne), Anglicy - Bryan Hughues(wcześniej Hull City i Birmingham), a w Islandii występował dla Vestmanaeyar (5spotkań) oraz bramkarz David James(wcześniej Liverpool, West Ham, Manchester City, Portsmouth) w Islandii rozegrał 13 spotkań w barwach Vestmanaeyar.
![]() |
David James w barwach Vestmanaeyar. |
Duńczycy - Sebastian Svard(wcześniej Arsenal, Stoke, B.M'Gladbach, Roda JC, Broendby oraz FC Kopenhaga) w Islandii rozegrał 8 spotkań w barwach Throttur, oraz Mads Laudrup, syn słynnego Michaela Laudrupa, rozegrał 7 spotkań w barwach Stjarnan. Teraz przeanalizujemy sukcesy islandzkich klubów w europejskich pucharach. Zaczniemy od rekordzisty pod względem mistrzostw czyli klubu KR Reykjavik, który najlepiej w europejskich pucharach spisywał się w sezonie 2009/2010 gdzie odpadł w 3 rundzie eliminacyjnej do LE z FC Basel. W sezonie 2011/2012 również w 3 rundzie eliminacyjnej do LE odpadł z Dinamo Tbilisi. Kolejną drużyną jest Hafnarfjordur, które w sezonie 2013/2014 odpadło w 3 rundzie eliminacyjnej do LM z Austrią Wiedeń, a w play-off o LE odpadli z KRC Genk. W kolejnym sezonie również odpadli w 3 rundzie eliminacyjnej do LE z szwedzkim Elfsborgiem. Ostatnią drużyną, która może się pochwalić dobrymi występami w europejskich pucharach jest Stjarnan. W sezonie 2014/2015 w play-off o LE odpadli z Interem Mediolan wcześniej eliminując szkockie Motherwell oraz Lecha Poznań. Dla podsumowania ligi islandzkiej przedstawiam tabelę wszystkich mistrzów wraz z ilością tytułów.
Gdybyśmy teraz przenieśli się o 420 kilometrów na południe od Islandii to trafimy na archipelag wysp wulkanicznych na Morzu Norweskim. Dokładniej znajdziemy się na Wyspach Owczych - terytorium zależnym Danii. Ten dystrykt posiada jednak swoją reprezentację oraz własną ligę, która wystartowała w 1942 roku. W tabeli wszech czasów prowadzi drużyna HB Torshvan przed B36 Torshvan, a na trzeciej pozycji znajduje się KI Klasvik. Są to drużyny z największą ilością mistrzostw. Najlepszymi strzelcami ligi są: Klaemint Olsen 159 spotkań i 118 bramek, Pall Klettskard 137 meczy i 85 bramek oraz Finnur Justinussen 108 występów i 72 gole. Na piątej pozycji w klasyfikacji jest Łukasz Cieślewicz pomocnik HB Torshvan w 146 występach strzelił 60 bramek. Zdobył dwa tytuły mistrzowskie. Oprócz pomocnika w lidze farerskiej występowali jeszcze: Andrzej Bednarz(wcześniej Arka, Paist Gliwice, Górnik Zabrze) rozegrał 8 spotkań dla B71 Sondur. Marcin Dawid - bramkarz takich klubów jak GI Gota, Suduroy, HB Torshvan, wychowanek Lecha Poznań. Adrian Cieślewicz 5 spotkań dla B36 Torshvan oraz Waldemar Nowicki były bramkarz Miedzi Legnica, Górnika i Zagłębia Wałbrzych na wyspach prezentował barwy B71 Sondur. Oprócz polskich piłkarzy do grona polaków na Wyspach Owczych zaliczyć można trenera Piotra Krakowskiego, który trenował takie kluby jak Sandur, Vestur, Streymur, B36 Torshvan, Vagar oraz Fuglafjordur. Sukcesy w pucharach w wykonaniu farerskich zespołów są bardzo skromne. Jedyną drużyną, której udało się zaskoczyć w europejskich pucharach jest drużyna Vikingura Gota, która w sezonie 2014/2015 w 3 rundzie eliminacyjnej LE odpadła z chorwacką Rijeką wcześniej eliminując łotewską Daugavę i norweski Tromso IL. Na koniec przedstawiam jeszcze zestawienie wszystkich mistrzów wraz z ilością tytułów.
Przenosimy się teraz do rejonów o wiele cieplejszych od Islandii i Wysp Owczych, a mianowicie do brytyjskiego terytorium zamorskiego leżącego na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, u wyjścia Morza Śródziemnego na Ocean Atlantycki. O jakim terytorium mowa - o Gibraltarze oczywiście. Większość z was pewnie kojarzy Gibraltar z dwóch powodów. Pierwszy fakt to należąca do historii polski katastrofa lotnicza na Gibraltarze, w której zginął generał Władysław Sikorski. Druga również związana z Polską jednak na płaszczyźnie sportowej. Mecze eliminacyjne reprezentacji Polski z reprezentacją Gibraltaru w ramach eliminacji do ME 2016 we Francji. Wracamy jednak do Ligi Gibraltaru założonej w 1895 roku, wszystkie drużyny występujące w tej lidze są klubami amatorskimi i wszystkie spotkania rozgrywane są na Victoria Stadium, jedynym stadionie piłkarskim na Gibraltarze. Cztery raz w historii liga nie rozgrywała swoich meczy, było to w sezonach 1906/07, 1915/16, 1942/45 oraz 1977/78. Liga Gibraltaru istnieje już od ponad 100 lat ale nikt nie prowadził tabeli wszech czasów najlepszych drużyn oraz najlepszych strzelców. Wiadomo jednak, że Douglas Balloqui i Robert Guilling z drużyny Lincoln FC oraz Jeremy Lopez z Manchesteru 62 są zaliczani do najwybitniejszych zawodników z największą ilością meczy i bramek (jednak brak dokładniejszych danych na temat ich zdobyczy). Kolejną ciekawostką jest to iż w lidze występuje drużyna o nazwie Manchester 62. Drużyna ta została założona przez miłośników angielskiego Manchesteru United, którzy wysłali prośbę do samego sir Matta Busby'ego aby wyraził zgodę na używanie członu drużyny z Anglii. Busby zgodził się na tą prośbę i tak na Gibraltarze również mają swój Manchester. Do najbardziej znanych zawodników ligi należą reprezentanci kraju czyli: bracia Lee, Kyle i Ryan Casciaro, a także Joseph i Ray Chipolina(brak pokrewieństwa) czy Ray Walker oraz Jordan Perez. Historia gibraltarskich klubów w europejskich pucharach jest bardzo krótka, dopiero od sezonu 2014/15 UEFA zezwoliła na występy gibraltarskich klubów w europejskich pucharach. Dwa razy w eliminacjach do LM grała drużyna Lincoln Red Imps FC i w sezonie 2015/16 w 2 rundzie eliminacyjnej odpadli z duńskim Midtjylland. Natomiast w 2016 roku w 2 rundzie eliminacyjnej do LM wyeliminowali Florę Talinn, a później sensacyjnie wygrali w pierwszym meczu z Celticiem Glasgow. Jednak w rewanżowym spotkaniu Szkoci nie zlekceważyli już rywala i ograli drużynę Licoln 3:0. W tym samym sezonie drużyna Europa FC odpadła w 2 rundzie eliminacyjnej do LE z AIK Solna, wcześniej wygrywając z armeńskim Pyunikiem Erewań. Na koniec tego odcinka przedstawiam tabelę z wszystkimi mistrzami oraz zdobytymi tytułami.
![]() |
Drużyna Lincoln Red Imps FC. |
![]() |
Drużyna Europa FC. |
Kolejny odcinek dobiegł końca. Przed nami pozostało jeszcze kilka mniejszych lig do przedstawienia. W kolejnym odcinku przeniesiemy się z powrotem na Bałkany oraz na Kaukaz, a także zobaczymy co słychać w Mołdawii.
0 komentarze:
Prześlij komentarz