Piłkarskie rodzeństwo, znani kontra nieznani, vol. 4

Piłkarskie rodzeństwo, znani kontra nieznani, vol. 4

Kolejna, czwarta już część piłkarskich pojedynków pomiędzy rodzeństwem przenosi się do niedawnego gospodarza tegorocznych Mistrzostw Europy, czyli do Francji. Bogata historia jaką posiada kraj Napoleona, pozwoliła wypromować się kilku rodzeństwom, niektórych znamy z codziennego oglądania spotkań piłki nożnej. Jednak każdy z tych znanych piłkarzy często posiada braci, którzy również próbują swoich sił w futbolu, ale nie do końca udaje im się zaistnieć, a niektórzy z nas nawet nie mają pojęcia że ktoś taki istnieje.

Eric Cantona i Joel Cantona

Gdy słyszymy nazwisko Cantona, to pierwsze co przychodzi nam na myśl, piłkarz kuriozum. Dlaczego, otóż Eric posiadał niesamowitą technikę oraz umiejętności do gry w piłkę, jednak nie zawsze utrzymywał nerwy na wodzy, co skutkowało wieloma karami. Eric posiadał swój własny znak rozpoznawczy, pewnie wszyscy wiecie, było to podniesiony kołnierzyk na koszulce, który wyróżniał go w każdym spotkaniu. Kiedyś zażartowano nawet że gdy skończą produkować koszulki z kołnierzykami to Eric zakończy piłkarską karierę. Eric osiągnął wiele sukcesów w swojej piłkarskiej karierze i nie tylko. Mało kto jednak wie iż brat Erica o dwa lata młodszy Joel, również próbował swoich sił jako profesjonalny piłkarz. Joel zaczął i zakończył swoją karierę w Olympique Marsylia, ale występował również w kilku innych  francuskich i zagranicznych klubach, był w Rennes i Angers, w Belgii w Royal Antwerp, a także na Węgrzech w Ujpescie, oraz epizody w angielskich klubach takich jak Peterborough i Stockport. W żadnym z tych klubów tak naprawdę nie zaistniał, uzbierał kilka nieznaczących występów, nie osiągając żadnego znaczącego  sukcesu. Eric natomiast wychował się w AJ Auxerre, później grał w Marsylii, Bordeaux czy Montpellier, a w 1991 roku na stałe przeniósł się do Anglii. Dwa udane sezony w Leeds United profitowały transferem do Manchesteru United, w którym występował przez pięć sezonów. W 185 meczach zdobył dla "Czerwonych Diabłów" 82 bramki. Przez pięć sezonów w United, Eric zdobył pięć mistrzostw kraju, dwa razy puchar Anglii. Oprócz trofeów w Anglii, Eric może dopisać sobie dwa mistrzostwa ligi francuskiej w barwach Marsylii. W reprezentacji "trójkolorowych"  nigdy nie zachwycał, wystąpił tylko na Euro 92, uzbierał 45 występów dla swojego kraju, strzelając 19 bramek. Teraz Eric jest dyrektorem sportowym w New York Cosmos, a po zakończeniu swojej piłkarskiej kariery, próbował swoich sił w piłce plażowej oraz zagrał w kilku filmach, a także prowadził programy dokumentalne o tematyce piłki nożnej oczywiście. Przy tej dwójce wybór oczywiście jest prosty, nikomu nie znany Joel nie miał szans na to by wznieść się ponad wyżyny umiejętności swojego brata Eric'a.

 

Bruno Cheyrou i Benoit Cheyrou

Wychowankowie Lille, do wielkiego świata futbolu wkroczyli na przełomie 1999 a 2000 roku. Bruno o trzy lata starszy od Benoit po dwóch znakomitych sezonach w barwach Lille, przeniósł się do  FC Liverpool. W barwach "The Reds" uzbierał 38 występów i zdobył 5 bramek. Nie tak miała wyglądać jego przygoda z angielską piłką. Bruno musiał odejść z angielskiego klubu i wrócił do ojczyzny. Na zatrudnienie zdecydowała się Marsylia, w której również nie zabawił długo, kolejny transfer do Bordeaux, a potem jeszcze jeden do Rennes, w którym w końcu znalazł miejsce na dłużej. 103 spotkania w barwach Rennes i 9 bramek przez 4 sezony, to nie jest jakiś fantastyczny dorobek. Dlatego też włodarze Rennes sprzedali Bruno do Nantes w którym zakończył karierę w 2012 roku. Młodszy brat, Benoit po sześciu latach spędzonych w Lille, przeniósł się na trzy sezony do Auxerre. W 2007 roku zakontraktowała go Marsylia, w której występował przez 8 sezonów, występując w 304 meczach i zdobywając 28 bramek, wygrywając przy tym mistrzostwo Francji w 2010 roku. Teraz Benoit występuje w MLS w drużynie Toronto FC. To właśnie Benoit okazał się lepszy w tym pojedynku braci. Chociaż trzeba przyznać że obydwoje mieli lepsze papiery na granie, ale nie do końca wykorzystali swoje umiejętności.

 

Florent Malouda i Lesly Malouda

Dwójka braci z Gujany Francuskiej, kolonii należącej do Francji swoje kariery rozpoczynali w takich klubach jak Chateauroux, czy Lens. Pierwszy z nich starszy o cztery lata Florent szybko pokazał swoje umiejętności i przeniósł się do Guingamp, z którego  wykupił go wielki Olympique Lyon, w którym stał się jedną z wielu gwiazd francuskiej piłki. W Lyonie, Florent przez cztery sezony wygrał 4 razy mistrzostwo kraju. Dobre występy we Francji zostały zauważone przez włodarzy Chelsea do której przeniósł się w 2007 roku. Z drużyną z Londynu Florent wygrał mistrzostwo Anglii oraz zdobył ligę mistrzów, a także trzy razy triumfował w Pucharze Anglii. Z reprezentacją zajął drugie miejsce na Mistrzostwach Świata w 2006 roku. Teraz kończy swoją karierę w Indyjskim Delhi Dynamos. Lesly natomiast słabo spisywał się w Lens, dlatego też zmienił barwy klubowe na Dijon, w którym bezskutecznie próbował odbudować swoją formę i karierę, od 2014 roku pozostaje bez klubu. Tutaj porównanie jest bardzo proste Florent wykorzystał swój talent i osiągnął sukces, Lesly pozostaje tylko bratem znanego Florent'a.
     

Franck Ribery, Francois Ribery i Steven Ribery

Trójka braci, z których najbardziej znanym jest Franck. 33 letni piłkarz występujący w Bayernie Monachium, a wcześniej w Marsylii i Galatasaray Stambuł. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w klubie z Lille. Franck jest najbardziej utytułowanym graczem z rodziny Ribery. Młodszy o 4 lata Francois nigdy nie występował na poziomie profesjonalnym, bardziej ocierał się o ligi okręgowe, a swoją karierę zakończył w 2011 roku w klubie Bayonne. Wracając do Franck'a, który w swojej karierze zdobył 6 tytułów mistrza Niemiec, 5 razy Puchar Niemiec, ligę mistrzów i klubowe mistrzostwo Świata, a także indywidualne nagrody jak piłkarz roku w 2007 i 2008 roku we Francji i Niemczech. Najważniejszy sukces to Złota piłka z 2013 roku. Wszystkie te sukcesy osiągnął grając dla monachijskiego Bayernu. Brakuje mu tylko sukcesu z reprezentacją Francji, dla której w 81 spotkaniach zdobył 16 bramek. Najmłodszy z braci Steven dopiero wkracza w światowy futbol w 2013 roku przeniósł się ze szkółki RC Lens do niemieckiego Bayernu, w którym występuje najstarszy Franck. Kto wie czy to nie Franck pilnuje i koordynuje najmłodszego z braci,  tak by osiągnął sukces i pokazał się szerszej publiczności, a umiejętnościami i sukcesami przebił samego Franck'a. Może za kilka sezonów się przekonamy jaki talent posiada Steven.   

     

Paul Pogba, Florentin i Mathias Pogba

Kolejna trójka braci, z których najbardziej rozpoznawalny teraz jest Paul, swoim niedawnym rekordowym transferem z Juventusu do Manchesteru United, wzbudził wiele emocji wśród kibiców piłki nożnej. Najdroższy transfer w dziejach futbolu, właśnie został pobity przez tego młodego pomocnika, który brylował w Juventusie i był głównodowodzącym ekipy "Bianconerich". Teraz występuje w klubie w którym już raz próbował swoich sił. Jednak sam Sir Alex Ferguson nie poznał się na wychowanku  francuskiego Le Havre. Paul ma dopiero 23 lata, a już zdobył 4 tytuły mistrza Włoch z Juventusem, zdobył mistrzostwo Świata do  lat 20. Niedawno został wicemistrzem europy na Euro 2016. W Reprezentacji rozegrał 38 meczów i zdobył 6 bramek. Jest  kluczową postacią "trójkolorowych" . Paul mógł wybrać grę między reprezentacją Francji, a reprezentacją Gwinei, zdecydował się na Fracnję, w przeciwieństwie do swoich braci bliźniaków Florentin'a i Mathias'a. Bliźniacy którzy są starsi od Paul'a o trzy lata, znajdują się w cieniu Paul'a. Nie oznacza to jednak że występują w słabszych klubach. Florentin reprezentuje barwy St. Etienne, a Mathias gra w szkockim Patrick Thistle. Florentin swoją karierę rozpoczynał w Celcie Vigo, skąd trafił do CS Sedan, a później do St. Etienne. W reprezentacji Gwinei wystąpił 16 razy. Mathias natomiast przygodę z piłką również zaczął w Celcie Vigo, potem występował w Wrexham, Crewe Alexandria, Pescarze, Crawley Town, a teraz Patrick Thistle. dla Gwinei wystąpił jak na razie tylko 3 razy. Bliźniacy Pogba muszą uznać wyższość młodszego Paul'a, który w przeciągu kilku sezonów stał się niekwestionowaną i pożądaną przez najlepsze kluby gwiazdą. Wątpię aby Florentin czy Mathias mogli kiedykolwiek dorównać najmłodszemu z braci.