Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część I

Mistrzowie - rekordziści mniejszych lig, o których w Europie nie słyszeliśmy. Część I

  

Każdy kibic piłki nożnej zapewne co tydzień śledzi, a nawet i monitoruje wydarzenia w najważniejszych ligach Europy. Uważnie przypatruje się ulubionym drużynom oraz piłkarzom do których czasem nawet stara się upodabniać i nie da sobie powiedzieć złego słowa na swojego idola. Na kontynencie europejskim istnieją jednak kraje, w których co roku mistrzostwo zdobywają te same drużyny. My natomiast o tych rekordzistach bardzo rzadko otrzymujemy informacje. Dlatego też postanowiłem przygotować zestawienie mistrzów, rekordzistów oraz ciekawostek o drużynach ze słabszych europejskich rozgrywek. Wykaz jest ułożony alfabetycznie dlatego dzisiaj rozpoczniemy od rozgrywek w takich krajach jak : Albania, Andora, Armenia i Azerbejdżan.

Pierwszy kraj do którego powędrujemy to - Albania. Niedawny uczestnik i debiutant EURO 2016 we Francji. Rozgrywki w tym kraju rozgrywane są od 1929 roku. W latach 1937 do 1944 nie rozgrywano spotkań z powodu II wojny Światowej. Najstarszym klubem występującym w Kategorie Superiore jest Skenderbeu Korce, który został założony w 1909 roku. Jednak do najbardziej utytułowanych drużyn należy klub ze stolicy Albanii - KF Tirana. W tabeli wszech czasów drużyna z Korczy wyprzedza drużynę KF Tirany oraz Teuty Durres. Do najlepszych strzelców w historii ligi należą - Chorwat Pero Pejic, który w 129 meczach zdobył 86 bramek, na drugim miejscu jest Albańczyk Daniel Xhafaj 141 spotkań i 72 bramki, a na trzecim miejscu znajduje się jego rodak  Gjorgj Muzaka 185 meczy i 51 bramek. Cała trójka wciąż jest aktywna i zapewne poprawi jeszcze te statystyki. Od sześciu sezonów mistrzostwo trafia do Skenderbeu Korce jednak to FK Tirana jest rekordzistą jeżeli chodzi o tytuły mistrzowskie. Przedstawię tutaj tabelę ze wszystkimi mistrzami Albanii:

Drużyna Skenderbeu jest również jedyną drużyną z Albanii, której udało się awansować do rozgrywek grupowych w europejskich pucharach. W sezonie 2015/2016 awansowali do Ligi Europy. W grupie spotkali się z Lokomotiwem Moskwa, Sportingiem Lizbona i Besiktasem Istambuł w sześciu meczach uzbierali trzy punkty, a stosunek bramek wynosił 4:13.

Trzeba przyznać iż w ostatnich latach postęp poczyniła nie tylko reprezentacja Albanii, ale i cała liga. Kluby z nad morza Jońskiego nie są już chłopcami do bicia. Coraz częściej stają się niewygodnymi drużynami dla europejskich potentatów, aspirujących do gry w Lidze Mistrzów czy lidze Europy.

Powyżej spotkanie z 2015 roku gdy Skenderbeu wygrało 3:0 ze Sportingiem Lizbona w lidze Europy.

Z Bałkanów przenosimy się w Pireneje gdzie położone jest Księstwo Andory. Tak, mały kraj leżący pomiędzy Francją, a Hiszpanią też ma swoją ligę. Mimo iż jest to liga amatorska to Andora posiada rozgrywki w, których występuje osiem zespołów. Rozgrywki ligowe w tym małym państewku rozgrywane są od 1995 roku. Od trzech sezonów mistrzostwo kraju trafia do drużyny FC Santa Coloma. W drużynie dziewięciokrotnego mistrza kraju występuje większość reprezentantów kraju na czele z Ildefonso Limą, najlepszym strzelcem reprezentacji Andory w historii. Ciekawostką natomiast jest fakt iż dla drużyny FC Santa Coloma występuje obecnie, mistrz Świata oraz Europy z reprezentacją "La Roja" czyli Joan Capdevilla.

Po lewej: Joan Capdevila

                                         

Były już obrońca takich klubów jak: Deportivo La Coruna, Espanyol czy Villareal, na piłkarską emeryturę wybrał się w Pireneje. Jeżeli chodzi o europejskie rozgrywki to żaden z klubów z Andory nie przebrnął pierwszych rund kwalifikacyjnych i w najbliższych latach nie powinno się to zmienić. Mistrzostwo Andory dotychczas zdobywało siedem klubów, najwięcej tytułów posiada wcześniej wspomniany FC Sanata Coloma. Poniżej przedstawiam całe zestawienie mistrzów tego księstwa.

Aby przedstawić kolejna ligę to musimy przenieść się aż o 4786 km. na południowy wschód i trafiamy do kraju położonego już w Azji jednak należącego do struktur UEFA od 1992 roku. Gdy po rozpadzie ZSRR stała się niepodległym państwem. W tym samym czasie w kraju położonym na Kaukazie południowym swoje rozgrywki rozpoczęła liga armeńska. Do najbardziej zasłużonych  klubów z pewnością należy Ararat Erewań, który w latach 70-tych święcił największe sukcesy i dotarł nawet do ćwierćfinału Pucharu Mistrzów(czyli odpowiednika dzisiejszej Ligi Mistrzów) w 1974-75. W najnowszej historii jednak Ararat nie jest już tak wielką drużyną. Do rekordzistów należy natomiast Pyunik Erewań z 14 tytułami. W poprzednim sezonie jednak mistrzostwo wywalczyła drużyna Alashkertu Mortuni. Był to zarazem pierwszy tytuł tej drużyny. Strzelcami wszech czasów są oczywiście Ormianie: Mihran Manasyan 86 spotkań 45 bramek, Noryar Gyozalyan 110 meczy i 39 bramek, Narek Beglaryan 96 meczy i 30 bramek. Zawodnikiem, który może się pochwalić największa ilością zdobytych tytułów mistrza kraju jest Sargis Hovsepyan. Jednym z niewielu talentów, któremu udało się zabłysnąć w europejskiej piłce, jest wychowanek Pyuniku Erewań - Henrikh Mkhitaryan, który ma za sobą grę w takich klubach jak Shachtar Donieck, Borussia Dortmund, a teraz Manchester United. Poniżej przedstawiam oczywiście tabelę ze wszystkimi mistrzami kraju:

Mhkitaryan w barwach  Borussi Dortmund.

                                 

Przenosimy się teraz jeszcze dalej na wschód i spoglądamy na państwo położone nad morzem Kaspijskim. Azerbejdżan, które do struktur UEFA dołączyło w 1994 roku, a rozgrywki ligowe rozgrywane są podobnie jak w Armenii od 1992 roku. Odkąd Azerbejdżan uzyskał niepodległość po rozpadzie Związku Radzieckiego rodzima liga cały czas się rozwija, a świadczyć może o tym fakt iż sponsorem ligi jest Unibank Commercial, największy bank w Azerbejdżanie. Do ligi coraz częściej sprowadza się piłkarzy, którzy występowali w mocniejszych klubach z najlepszych europejskich lig lub zawodników z lig południowo- amerykańskich. W całej historii ligi azerskiej występowało już 57 Brazylijczyków. Najsławniejszym jest Reynaldo, który w 79 występach zdobył 47 bramek i przewodzi w tabeli najlepszych strzelców w historii ligi. Za nim plasują się Chilijczyk Nicolas Canales 57 spotkań 32 bramki oraz Gruzin Bachan Tskhadadze 97 meczy i 29 bramek. Tylko Brazylijczyk występuje jeszcze w Premyer Liqasi i może poprawić swój dorobek. Najlepszym trenerem w ostatnich latach jest Gurban Gurbanov były zawodnik i reprezentant kraju i najlepszy strzelec w historii swojej reprezentacji. Warto wspomnieć również o tym iż w tym odległym od nas kraju swój akcent dodali Polacy, którzy występowali w Premyer Liqasi. Marcin Burkhardt, Paweł Kapsa, Adam Banaś, Łukasz Sapela, wszyscy prezentowali kiedyś barwy klubów z Azerbejdżanu. Teraz tylko bramkarz Daniel Pietrzkiewicz reprezentuje barwy Qabali. Jeżeli chodzi o tabele ze wszystkimi mistrzami kraju to  prezentuje się ona następująco:

Qarabag Agdam mistrz sezonu: 2014, 2015, 2016

                                           

Wcześniej wspominałem, że kluby z Azerbejdżanu poczyniły bardzo duże postępy jeżeli chodzi o rozgrywki i to nie tylko krajowe ale i europejskie. Od 2012 roku tylko raz zabrakło drużyny znad morza Kaspijskiego w rozgrywkach grupowych w Europie. W sezonie 2012/2013 pierwszy raz do  rozgrywek Ligi Europy awansowała ekipa Neftchi Baku, która w swojej grupie zajęła 4 miejsce z dorobkiem trzech punktów i stosunkiem bramek 4:8. W sezonie 2014/2015 do Ligi Europy awansowała drużyna Qabali, która była bliska sprawienia sensacji i awansu do dalszej fazy Ligi Europy jednak zajęła 3 miejsce w grupie z dorobkiem 6 punktów i stosunku 3:5 w bramkach. W kolejnym sezonie Qabala nie zdołała powtórzyć sukcesu z poprzednich rozgrywek i uzbierała tylko 2 punkty i strzeliła zaledwie 2 bramki tracąc aż 12. W tym sezonie Qabala znów awansowała do Ligi Europy i po 4 spotkaniach ma 0 punktów, a stosunek bramek wynosi 4:9. Widać jednak że drużyny z Azerbejdżanu stają się coraz mocniejsze sprowadzają coraz to lepszych zawodników i za kilka lat możemy doczekać się reprezentanta w elitarnej Lidze Mistrzów o ile UEFA nie zmieni za bardzo systemu kwalifikacji. 

                               

Patrząc na te cztery przedstawione powyżej ligi jasno można stwierdzić, a wręcz widać to gołym okiem, że największe postępy poczyniły: liga albańska i azerska, które mogą pochwalić się przedstawicielami w europejskich rozgrywkach. Liga andorska i armeńska jeszcze będą musiały długo poczekać na godnego przedstawiciela. Wątpliwe nawet czy kiedykolwiek się doczekają. Wracając jeszcze na chwile do Albanii i Azerbejdżanu trzeba przyznać, że pokazują iż futbol może dobrze funkcjonować nawet w tak odległych nam nacjach. Fakt Albania i Azerbejdżan ostatnio bardzo mocno rozwinęły się gospodarczo, ekonomicznie i turystycznie, a to napędza do dalszego  rozwoju - choćby sportowego. Inne kraje już biorą z nich przykład i dlatego też w europejskiej piłce klubowej oraz reprezentacyjnej nie ma już słabych drużyn i z każdym trzeba walczyć o każdy skrawek boiska. 

Jak wspomniałem już wcześniej inne mniejsze kraje coraz częściej dobijają do drzwi europejskich  rozgrywek dlatego też w kolejnej części przedstawimy rekordzistów oraz mistrzów z takich państw jak: Bośnia i Hercegowina, Cypr, Estonia i wielu wielu innych.